HPV “Human papilloma virus” ün kısaltılmış adıdır. Bugüne kadar 100’den fazla tipi belirlenmiş olmasına rağmen bizi ilgilendiren tipleri klinik olarak rahatsızlık yaratan formlarıdır. Bu virüs cinsel temasla geçebildiği gibi aynı malzemelerin (havlu, yastık, mayo gibi) ortak kullanımıyla da geçebilmektedir. HPV enfeksiyonlarıyla klinikte bizi en çok rahatsız eden inatçı, çıkıntılı, “kondilom” adı verilen siğil- benzeri yapılardır. Bunlar bağışıklık sisteminin güçlendirilmesi yanı sıra cerrahi olarak tedavi gerektirirler. Bunun yanısıra tekrarlayıcı olma özellikleri nedeniyle hastalar bilinçlendirilmeli ve cinsel yolla geçişi nedeniyle partner konusunda bilgi aktarımı ve korunma yöntemlerinin anlatımı yapılmalıdır. Bazı HPV tipleriyse böyle sivri çıkıntılı olmayıp yüzeyden az kabarık, düzlemsel şekilde gelişirler ve tanınmaları zor olduğundan oldukça ileri formlarda karşımıza çıkarlar. Bunlar da tanınınca aynı şekilde destrüktif olarak tedavi edilirler. Bu tedavi sıklıkla lezyonun yakılması veya lazer ile çıkartılması şeklindedir. Bunun dışında hiçbir lezyon olmaksızın kötü huylu dönüşüme sinsice seyrettiren HPV tipleri de vardır. Bunlar enfeksiyon yapıcı tiplerden farklı olarak hücrenin kendisine entegre olur ve devamlı çoğalma emri verir. İşte önemli olan bu formların ve lezyonların erken tanınması ve eradike edilmesidir. Böylece HPV ile birlikte sıklıkla görülen rahim ağzı (serviks) kanserlerinin oluşmadan bertaraf edilmesi mümkün olacaktır. Bu konuda toplumsal bilinçlendirme ve rutin kontrollere hastaların davet edilmesi ve “ smear “ alınması konusunda hastaları teşvik etmek modern tıbbın gereğidir. Günümüzde yapılan çalışmalarda HPV aşılarında oldukça iyi sonuçlar alınmıştır ve gelecek için ümit vaat etmektedir.
TEDAVİ NEDİR?
Özelleşmiş ve nedeni belirlenen yaraların tedavisi nedenin ortadan kaldırılması ile başlar ve sıklıkla bu yeterli olmaktadır. Bunun yanında rahim ağzında yaranın dondurularak tedavi veya yakılarak tedavi yöntemleri de vardır. (dondurma-kryoterapi; yakma-koterizasyon) Bu yöntemler sıklıkla uygulanır ve değişik uygulama teknikleri de bildirilir ancak muhakkak olan enfeksiyonun giderilmesi sonrası sebat eden yaralara veya iyileşmeyi hızlandırmak amaçlı yapılmasıdır. Kötü huylu bir değişimin olmadığı “smear” ile gösterilmiş olgularda ve nedenin tam olarak aydınlatılamadığı durumlarda da bu yöntemler kullanılabilir. Müzminleşen yani kronik olgularda rahim ağzında deformasyon olmuş olabilir veya doğum yırtıklarının yarattığı iyileşme ve bozulma döngüsünde oluşan değişiklikler ile rahim ağzında istenen güzel doku iyileşmesi sağlanamayabilir. Böyle durumlarda servikste anatomik düzeltmeler veya doku tahliyesi iyileştirici düzeltmeler yapılabilir. Bunlar elektrikli bıçaklar veya “loop” tarzı enstrumanlar ile yapılabilir. Özetle bu tedavinin aslında anlatımı kadar basit olmadığı ancak hekim ve hasta tarafından iyi anlaşıldığında hastayı rahatsız etmeden oldukça kolay yapılabileceği anlaşılıyor.
